Mam nadzieję, że pod koniec życia będę potrafił dopisać do tego coś więcej.

Kiedyś przyjaciel, zaskoczył mnie pytaniem czy pogodziłem się z własnymi skłonnościami. Nie potrafiłem jednoznacznie odpowiedzieć tak lub nie. Dało mi to wiele do myślania. Okres godzenia się z własną orientacją u mnie dobiega końca. Dziś mogę powiedzieć, że tak pogodziłem się z własnymi skłonnościami. Wiem co je spowodowało. Homoseksualizm to tylko skutek uboczny wielu czynników, które miały miejsce gdzieś w przeszłości (Nie uważam, że to rzecz wrodzona).

Może nieco inaczej:
Cieszę się z mojej wrażliwości. Jestem nadwrażliwcem. Traktuję to jako duży plus.
Bardzo wiele rzeczy sam u siebie zauważam. Taka świadomość smego siebie jest wartościowa i pomocna w życiu.

Ja przede wszystkim nabrałem niebywałego dystansu do siebie. Polecam wszystkim! Warto czasem spojrzeć na siebie przez pozytywny pryzmat swoich słabości i możliwych kompleksów aby uzmysłowić sobie całą groteskowość tego świata i ludzkiego istnienia Ponadto bycie homoseksualistą wyrobiło we mnie swojego rodzaju odporność na presję społeczeństwa; nonkonformizm, dzięki któremu nie płynę z prądem tylko mam swoje przekonania, które umiem obronić racjonalnymi argumentami.

Po drugie ciągle próbuję w jakiś sposób upodobnić się do grupy, tj. zbiorowości "normalnych" mężczyzn... poczuć się jego częścią.