Witajcie
Od 10-ciu lat zmagam się z moimi homoseksualnymi skłonnościami. Studiowałem teologię, aktualnie zawodowo związany jestem z Kościołem jako Jego świecki pracownik, ale nie katecheta. Nigdy nie miałem bliższego kontaktu z mężczyzną. Różne pomysły na ułożenie sobie życia chodziły mi po głowie, ale nie natrafiłem (jak się teraz przekonuję - dzięki Bogu) na żadnego faceta chętnego do związku. Miałem dwóch przyjaciół, którzy odczuwali podobne trudności, co ja, ale pogubili się w życiu, odeszli z Kościoła i niestety nie mamy kontaktu. Aktualnie tylko jedna moja Przyjaciółka jest moją powierniczką w "realu". Cieszę się, że jest to forum, bo po dwóch próbach kontaktu z grupami wsparcia, wymiękałem z powodu dłużącej się procedury.

Byłoby miło móc poznać ludzi, którzy myślą podobnie do mnie - chcą budować swoje życie na Chrystusie mimo ciężaru ukierunkowania swego pociągu seksualnego do osób tej samej płci. Mam 29 lat, mieszkam niedaleko Katowic. Uwielbiam muzykę klasyczną i często bywam na koncertach w Akademii Muzycznej, Filharmonii, NOSPRze. Może znajdzie się ktoś z kim podzielę także moją pasję i zamiłowanie do Włoch i języka włoskiego, którego uczę się od dwóch lat?

Pozdrawiam wszystkich serdecznie i liczę na budujące rozmowy

Witam wszystkich forumowiczów. Cieszę się, że jest takie miejsce, gdzie możemy się wspierać i wymieniać doświadczeniami. Na imię mam Amadeusz, mieszkam na Dolnym Śląsku, mam 40 lat, żonę, dzieci i ... pragnienia, których wolałbym nie mieć. Świadomy tych pragnień jestem od 15 roku życia. W tej chwili chyba je zaakceptowałem i staram się je ignorować. Najbardziej brakuje mi możliwości pogadania o tym z kimś, kto mnie w pełni zrozumie.