A tak w życiu to ogólnie dużo czytacie książek ???

Ja sporo czytam. Staram się regularnie mieć na szafce jakiś tom, który doczytuję wieczorami

Ja nie czytam prawie w ogóle. xD To znaczy czytam, ale tylko to co mi potrzebne w jakiś sposób (generalnie sprowadza się to do tego, że czytam albo podręczniki, jakieś publikacje naukowe, albo poradniki "jak walczyć z depresją" ;P). Na resztę szkoda mi czasu (przecież mogę tyle zrobić w tym czasie). Wiem, że to głupie i bez sensu, ale jakoś ciężko mi sięgnąć po coś normalnego...

mam podobnie jak kokok20, generalnie wyszukuję to co w danym momencie jest mi potrzebne do zgłębienia. Ale od wczoraj mam pożyczone opowiadania Hłaski, znajoma jest zachwycona jego stylem i przekazem, więc próbuję od tych krótszych form, a nuż uda mi się wkręcić w podróż do innego świata, żeby nie roztrząsać tylko swoich "CH-H problemów" heh

Lubię czytać i dość często coś mam na swoim biurku. Aktualnie 3 książki, każda zaczęta, żadna nie skończona:) praca...

Od rozpoczęcia studiów czytam głównie podręczniki A że ile bym nie przeczytał, zawsze to będzie za mało, to odpoczynek zdecydowanie kojarzy mi się z "nie-czytaniem" po prostu

Aczkolwiek czytam też Biblię (choć uznałbym ją za podręcznik wiary ), forum, albo przeróżne artykuły w necie No ale książek typu "książka" nie bardzo

I tak, parę miesięcy temu śniło mi się, że muszę jakąś lekturę przeczytać do szkoły. Bardzo wolno mi to szło, ale czytałem w tym śnie. I dziś znów mi się to przyśniło, ale w tym śnie kontynuowałem czytanie od momentu, na którym skończyłem w śnie poprzednim i najlepsze, że pamiętałem fabułę!

W tle tematu tego wątku:
http://bn.org.pl/aktualnosci/540-stan-c ... iazki.html

Nie wygląda to dobrze. Nie czyta 60% Polaków. Dla porównania - kilkanaście procent Czechów.

Ta sytuacja, jednak zatrważająca, zrodziła zabawną akcję; pamiętacie?:
http://podtytulem.blox.pl/resource/JacekDehnel.jpg

Ale czym jest czytanie książek? Czytałem swego czasu dużo horrorów, jakoś tak mnie wzięło, i co miałem z tego? Ano nic. Trochę rozrywki. Czytanie uważam ma sens dopiero wtedy, gdy niesie za sobą jakąś refleksję. Z tym, że przemyślenia można poczynić oglądając dobry film, słuchając dobrej muzyki, idąc do teatru. W cale nie trzeba czytać. Pytanie "czy czytasz książki" uważam za dość niepełne, nieodzwierciedlające tego o co tak naprawdę chodzi. I tak ja, czytając jako tako tylko Biblię, artykuły czy forum (no i podręczniki medyczne ), prędzej chyba bym musiał odpowiedzieć, że czytam książki bo to czytanie coś za sobą niesie. A oparcie mojej odpowiedzi na to pytanie, że czytam, na podstawie niegdysiejszych horrorów, byłoby raczej nieporozumieniem Dlatego też sam wskaźnik ile osób czyta, a ile nie, nie wywołuje u mnie raczej jakichkolwiek emocji. Może Ci Czesi czytają jakieś pierdoły, które są u nich akurat modne albo odpowiadają nieszczerze Trzeba by zapytać co się czyta i czy się ktoś zastanawia potem nad losami bohaterów i odnosi to do swojego życia.

Słusznie, pełna zgoda! Chodzi o to, by z czytania mieć frajdę. Takie czytanie zawsze przyniesie owoce, choćby na płaszczyźnie refleksji lub językowej. Pytaniem otwartym pozostaje, dlaczego my tej frajdy nie mamy. I można by sprawę przełknąć, ale to oczywiste, że społeczeństwa, w których jest wysoki stopień czytelnictwa, są najbardziej prężne, nie tylko kulturalnie, również gospodarczo. Tam właśnie, nawet w społeczeństwach mniejszych niż nasze, odnotowuje się wyższą sprzedaż, i nowości wydawniczych, i klasyki. Przenikanie się tych zjawisk nie budzi wątpliwości.

A refleksja na koncercie czy w teatrze? Kto nie czerpie autentycznej radości z czytania, raczej nie pójdzie (z przyjemnością, nie ze snobizmu) na Mickiewicza czy choćby Masłowską na scenie. Z dużą dozą prawdopodobieństwa nie pójdzie też do filharmonii. To jednak dość ściśle się splata.

Powiem tak, ja praktycznie w ogóle nie czytam książek, ale za to jakieś gazety, opracowania, oraz książki lub wiadomości i ciekawostki które mnie interesują bądź są związane tematycznie z kierunkiem jaki studiuję. Dlatego poszedłem na kierunek techniczny, a nie humanistyczny

Poraknek napisał:


Powiem tak, ja nie czytam książek, ale czas spędzony w teatrze miło wspominam. W filharmoni jeszcze nie byłem, ale lubię czasem posłuchać muzyki klasycznej, uwielbiam dźwięk skrzypiec, klarnetu, saksofonu, fortepianu czy pianina i mam zamiar wybrać się w najbliższej przyszłości właśnie do opery. Wiadomo, że to są miejsca w których człowiek się uspokaja, przychodzi odpocząć a zarazem się rozerwać, i oderwać od codzienności. Koncert jest typowym sposobem na wyszalenie się, wyrażeniem emocji itp. Więc ja się potrafię odnaleźć w tych typach rozrywki i nie czytanie książek jakoś tego mi nie utrudnia
Pozdrawiam serdecznie.

W swej wypowiedzi nie wziąłem pod uwagę złotego środka, między czytaniem czegoś zupełnie poważnego, a czegoś zupełnie bezwartościowego, ale chodzi mi o to właśnie, że czytanie dla samego czytania średnio mi się widzi sensownie Tak jak piszesz Poranek - "czytanie zawsze przyniesie owoce, choćby na płaszczyźnie refleksji lub językowej" - w życiu jest mało rzeczy, które są "zawsze" (albo "nigdy" hehe) - jeśli przynosi to ma wtedy sens

Odnośnie drugiej sprawy, to ja lubię czytać, ale nie robię tego, bo zakuwając z podręczników chce odpocząć nie czytając. I zgodzę się w pełni - ktoś nie lubiący czytać nie zastanowi się nad dobrym filmem ani nie pójdzie do filharmonii, bo sprawy kultury nie są dla niego istotne w życiu. Ale można lubić czytać i nie czytać zastępując książkę obrazem albo muzyką Także "nie czytanie" a "nie lubienie czytania" to dwie inne rzeczy

Po raz kolejny w mym życiu sięgnąłem po ''Confessiones" św. Augustyna tym razem czytam w oryginale

A czytaliście "Ostrzeżenie z zaświatów"? Poza Biblią i polską fantastyką, to jest jedyna książka o biblijnej tematyce, którą czytałem. To taki dialog egzorcystów z wypędzanymi demonami, którym Św. Maryja nakazuje wezwać nas do nawrócenia. Z deczka przerażająca lektura, ale myślę, że warto przeczytać, poszerza horyzonty. Ciekawi mnie czy to dokument czy fikcja.

Osobiście zraziłam się do tego typu literatury oraz filmów "dokumentalnych". W ostatnich latach pojawiło się po prostu dużo manipulacji lub sarkazmu i kpiny, toteż trudno mi odróżnić, które z powyższych są obiektywne i mogłyby stanowić za drogowskaz postępowania.

Ostatnimi czasy moja mama ma manię czytania i ciągle wypożycza książki. Na ferie wypożyczyła 4 m.in książkę "Niebo istnieje naprawdę". Spodziewam się, że wielu z Was ją czytało, bo ta książka daje takiego "religijnego kopa". Tytuł był taki intrygujący, że aż szkoda by było nie przeczytać, więc kiedy czytałam o tym jak Colton opisuje niebo to zapragnęłam tam być, jak tam musi być niesamowicie cudownie, tamtego wieczoru o niczym innym nie myślałam jak o niebie, tym bardziej, że jest tam "prawdopodobnie" wielu ludzi, których nigdy nie widziałam, a bardzo chciałabym poznać. Najbardziej zaintrygowało mnie to, że w niebie nie jest się starym, i że można poznać (w moim przypadku chociażby) nienarodzonego brata czy siostrę.

Czytam głównie fantastykę - z zainteresowania i taka ucieczka od świata na krótki czas. Ale czasami mam książkowstręt jeśli mam nawał na studiach

Ja mam tak samo jak zroweryzowany.... Teraz po sesji, można sie zamienić w mola ksiązkowego (dostałem od kolegi ze studiów ksiązkę "Baranek" Ch. Moore'a i już polecam serdecznie... choc dopiero zaczynam ;d)

Ja z fantastyki jakby "wyrosłam", że tak to ujmę. Chodzi mi głownie o to, że w podstawówce to byłam wielką fanką Pottera i uwielbiałam książki i filmy fantastyczne, a teraz już mi to przeszło. Wolę poczytać książki psychologiczne, życiowe, nawet lubię poczytać książki dla młodzieży, ale w fantastykę już nie brnę. Aczkolwiek uwielbiam oglądać bajki szczególnie Disney'a

Zależy co nazywamy fantastyką za "H. Pottera" niektórzy w ogień piekielny by wrzucili.
Raczej wolę klasyków - Tolkien, Lem, P.Dick itd.

Zroweryzowany a byles na ekranizacji Hobbita?:)

Byłem na I części, na Pustkowiu Smauga niestety nie, chociaż znajomy usilne przekonuje, że niczego nie straciłem.

Mi sie podobały obie czesci. Chociaz ta druga jakby troszke mniej porywająca faktycznie

Muszę nadrobić tą zaległość.
W każdym razie, tak odbiegając od tematu, chyba wybiorę się na jakiś maraton ( są czasami jeszcze) nocny z rozszerzonymi wersjami LoTR'a.
Z książek teraz zabieram się za Sapkowskiego.

Dwa lata temu byłem na takim maratonie. U mnie teraz trudno bedzie z czytaniem ksiaźek dla przyjemnosci

Studia dają w kość? podobnie mam, tyle że ja tam raczej od cyferek i wykresów mogę oślepnąć

Troche tak. Chciałbym sie zajac cyferkami i wykresami:D

Również, jak wielu z Was czytam głównie literaturę fachową związaną ze studiami i pracą - w moim fachu chyba nigdy nie zaznam spokoju od czytania tego typu pozycji.

Dla przyjemności zdarza mi się czytać beletrystykę, niestety znacznie rzadziej, niż kiedyś lektury w liceum. Niestety wszystkiemu winny jest brak czasu, a na porządne czytelnictwo potrzeba go całkiem sporo. Od paru lat z powodu tego ograniczenia czytuję praktycznie wyłącznie pozycje bądź to noblistów (np. Golding, Garcia Marquez, Pamuk, Camus) bądź lektury, które należą do "kanonów" i są polecane na różnego typu listach "100 książek, które trzeba przeczytać" (Orwell, Eco, Gogol, Tolkien, Rowling i inni). Sam sobie zrobiłem również taką listę "Do przeczytania", z której niestety ubywa lektur stanowczo za wolno (obecnie średnio tylko kilka na rok).

Ja właśnie jestem w trakcie czytania trochę mniej znangego dzieła Tolkiena -Dzieci Hurina. Obowiązkowa lektura dla wszystkich fanów Śródziemia

A jak właśnie czytam: Homoseksualizm i nadzieja Gerarda Van Den A.

Akurat "Dzieci Hurina" Tolkiena bardzo mi przypały do gustu, pomimo że to dość smutna książka

ogólnie czytam dużo ąle teraz przez szkołe czytam trochę mniej moimi ulubionymi gatunkami jest kryminał i horror

Czytam głownie to co mnie interesuje. Ostatnio jestem zafascynowany książką pt. Oczami Jezusa autor Carver Alan Ames. Często do niej wracam i każdemu szczerze polecam.

Ja wyrobiłem w sobie rutynę by czytać regularnie (czytaj: mieć konto w bibliotece miejskiej i zawsze mieć stamtąd jakieś książki, widmo kary działa mobilizująco czasem ;p). Inaczej bowiem przed snem bym siedział na laptopie (a siedzę przy nim także w pracy, bardzo to niezdrowe), a tak coś sobie czytam.
Mam też, inaczej niż w życiu, regułę oceniania książki po okładce, stąd mogę przejść się między półkami w bibliotece i wybrać coś na chybił-trafił.
Czytam też "trójkami" - jedna książka typowo dla przyjemności, jedna bardziej klasyczna czy znana, z "kanonu" literatury, jedna zaś praktyczna, przewodnik.

Obecnie na mojej półce leżą:
- Social media to ściema (nie polecam)
- Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął (polecam, film również)
- Fiasko (S. Lem - zorientowałem się że w życiu nie przeczytałem żadnej książki tego najbardziej znanego polskiego pisarza trzeba nadrobić)

Z religijnych książek ostatnio dostałem w prezencie Boży skalpel - może o tej książce napiszę w innym poście coś więcej... bo mam kilka przemyśleń.

A Wy, co niereligijnego czytacie?

Czytam. A piszę ten post szczególnie dlatego, że chcę mieć 10 postów. Nie miejcie mi za złe, ale po prostu jestem ciekawy co się po uzyskaniu tej liczby wpisów stanie

Św. Mikołaj przyniesie prezent hehe

A właśnie - może ktoś ma do polecenia jakąś książkę pod choinkę dla przyjaciół? ;d

abp Fulton Sheen, "Maryja. Pierwsza miłość świata", wyd. Esprit

Gorąco polecam ksiązki:
"Arcykapłan", "Wojownik", "Książę", "Prorok", "Skryba"
p. Francine rivers

Sa to powieści o drugoplanowych bohaterach Biblii.

Ja sporo czytam - od przewodników turystycznych, przez biografie i literaturę faktu po literaturę piękną. Mam też konto na lubimyczytac.pl - ktoś też ma tam konto?

A mogłabym prosić o parę tytułów?

Od jakiegoś czasu zacząłem wracać do klasyki. Części lektur szkolnych nie przeczytałem - nie było czasu, były ważniejsze rzeczy itd. Jeśli idzie o tego typu książki to raczej słucham audiobooków - dużo jeżdżę samochodem i jest to dobra alternatywa dla radia.
I tak przesłuchałem już "Lalkę", "Nad Niemnem" (nie wiem czy byłbym w stanie przeczytać tekst pisany - półgodzinne opisy przyrody to jednak nie moje klimaty) a teraz przymierzam się do "Wojny i pokoju".
A "klasyczne" książki - to już raczej literatura współczesna. Z ostatnich lat polecam "Rzeczy których nie wyrzuciłem" Marcina Wichy. Myślę że wielu po stracie kogoś bliskiego odnajdzie się we wspomnieniach autora...

Nie wyobrażam sobie życia bez książek. Mam sporo czasu ku temu ze względu na rodzaj pracy. Jestem opiekunem osób starszych w Niemczech, wiec zawsze zabieram ze sobą tomy a mam spokojną niewymagającą podopieczną, to dużo czasu mam na czytanie. Ona tez w młodości dużo czytała, wiec w salonie jesteśmy otoczeni książkami na pułkach. Po takim wyjeździe 2 miesięcznym mam miesiąc wolnego w kraju wiec tez dalej czytam i kupuje nowe pozycje. Czytam najchętniej książki teologiczne, psychologiczne i z zakresu psychoterapii a na obecny wyjazd zabrałem ze sobą min. Księgi Jakubowe Tokarczuk.

Ja również nie wyobrażam sobie życia bez książek. Jeśli chodzi o gatunki literatura religijna, kryminały i fantasy (głównie humorystyczne). No i od czasu do czasu lubię zajrzeć do książki kucharskiej, poszukać nowych pomysłów, to też fascynująca lektura

Ktoś jeszcze w dzisiejszym świecie korzysta z książki kucharskiej, super. Ja tylko z neta biorę przepisy.

Jakieś takie przyzwyczajenie z dawnych lat. Chociaż przepisy z neta mają tę zaletę, że można porównać na bieżąco różne sposoby przygotowania.

Ja tworzę jakby "własną" książkę kucharską. Kiedy coś z neta wyjdzie fajnie to drukuję i wkładam do specjalnego segregatora, czasem zamieszczam jakieś własne uwagi. Po kilku miesiącach łatwiej znaleźć inspirację gdy nie mam pomysłu na obiad:)

O książkach kucharskich możemy porozmawiać i nawet powymieniać się przepisami na smaczne dania - trochę tego nazbierałem, nie mówiąc o ciastach.