chrzescijanin-homoseksualny.pl http://chrzescijanin-homoseksualny.pl/forum/phpBB3/ |
|
Kącik naszych prób poetyckich... http://chrzescijanin-homoseksualny.pl/forum/phpBB3/viewtopic.php?f=42&t=900 |
Strona 1 z 1 |
Autor: | postawy [ czwartek 11 sie 2016, 18:46 ] |
Tytuł: | Kącik naszych prób poetyckich... |
Marazm cierpienia młodej wertherki dziwaka i outseiderki niewymazane od razu szukają środku wyrazu a gdy i tego nie stanie dobędzie się ciche łkanie duszy samotnej w rozpaczy która nic prawie nie znaczy ... smutki smuteczki kochane od dawna tak dobrze znane zostańcie ze mną dziś proszę samotność swą ciężko znoszę potrzeba chociaż smutnienia by stan zobojętnienia odsunąć na czas najgorszy przed którym uciec mam zdążyć ... ta walka emocje szarpnięcia te serca tęsknoty dźgnięcia wciąż z mą pamięcią igrają i wspomnień obrazy składają i lepią pragnienia relacji nie wiedzą że nie ma w tym racji że nie ma w tym żadnej logiki że to są psychiki triki |
Autor: | postawy [ czwartek 11 sie 2016, 18:58 ] |
Tytuł: | ... |
relacje wakacje sercowe sensacje i kto tu ma rację czyje pertraktacje sens słowom oddają prawdę w sobie mają w życiu się przydają na drogę starczają ... pogubiło się dziewczęcie stało głupie na zakręcie a wystarczy ruszyć głową i zanurzyć się znów w Słowo ... a tak w ogóle to dobrze się czuję skoro te wątki słowne rymuję i lepiej powiem wszystkim dobranoc zanim zakończę jak z wiersza zając |
Autor: | postawy [ piątek 12 sie 2016, 20:39 ] |
Tytuł: | iii monolog nie wart czytania |
liście opadają zęby wypadają drzewa i człowieka domknie się powieka ale póki mrugasz żywot swój wydłużasz podnosić się możesz o każdej dnia porze i w nocy najcięższej tej najciemniejszej tylko ufaj szczerze że nadzieja w wierze ... a skoro to piszę i wchodzę w twą ciszę to może zaczekam na słowo człowieka lecz czekanie nuży oko znów się mruży powieka opada i spać znów wypada by przespać nadzieję na czyjeś istnienie na czyjąś obecność gdy ciężko lub lekko ... trudno wlec sie samej, ale gdy nie ma innej możliwości dzielenia się tu i teraz wspólnymi przeżyciami, spacerami, wrażeniami, to może niech i tak zostanie... po co się łudzić, po co łudzić się... czas dorosnąć i pogodzić, że nie będzie tak jak chcę... słowa, słowa, słowa... nie one zdobią człowieka i nic tu po nich |
Autor: | Fidelis [ czwartek 09 maja 2019, 18:06 ] |
Tytuł: | Re: Kącik naszych prób poetyckich... |
Ruiny Oknem się stały ściany Bez witraży i zaprawy Łyk tęczowy runął Czy i Przymierze? ... Dawno świat nie widział Człowieka - Natura zwyciężyła ... Sczerniały mitry i korony W kryptach ruin A ich właściciele już nie śpią Bo nawet proch wywiał wiatr Przez dziurawe sklepienie ... Zaprawdę powiadam wam Przeminęło to pokolenie I nie nadszedł Ten który miał sądzić Umarłych czy też Żywych ... Biada nam Wołają anioły upadłe Z portali katedr ... Cisza ... Już nawet świece nie szepczą Starych modlitw ... I cisza ta trwała Jakby pół godziny |
Autor: | Agape [ czwartek 12 sty 2023, 18:26 ] |
Tytuł: | Re: Kącik naszych prób poetyckich... |
Wcale los nie pozbawił Cię głosu, milczeniem nie zagłuszyłeś przeszłości, stoisz wciąż z darem mowy nieświadomy tej ludzkiej siły. Słowami przywracasz wspomnienia, ranisz chybionym zwrotem, mylisz bieg wyrazów w zdaniu. Ośmieliłeś się mówić, wierząc że słowa powiedzą więcej, nie wyszedłeś poza ich krąg. W punkcie milczenia gromadzą się myśli. Nic jednak tak nie upokarza myśli, jak próba ich wypowiedzenia… |
Autor: | Oasis [ sobota 28 paź 2023, 14:33 ] |
Tytuł: | Re: Kącik naszych prób poetyckich... |
Wspaniałe <3 |
Strona 1 z 1 | Strefa czasowa: UTC + 1 |
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |