podoba mi się takie wytłumaczenie prologu Jana:

http://mateusz.pl/czytelnia/js-slowo.htm

"w życiu chrześcijańskim nie chodzi o to, aby wygrać bilet do „krainy wiecznych łowów”, ale aby stać się kimś podobnym do samego Boga" - cudowne.

Zastanawialem sie czesto na czym polega niebo, czysciec, pieklo i jaka logika sie Bog kieruje wysylajac tam dusze po smierci. Teraz mysle, ze jak zobaczymy Boga po smierci, to nasza dusza przejrzy sie w Nim jak w lustrze - sami bedziemy wiedziec na ile jestesmy z Bogiem "kompatybilni" aby moc z Nim spedzic wiecznosc. I ten zal duszy ze nie jest w pelni "kompatybilna" z Bogiem to bedzie czysciec. A jak ktos swiadomie chcial byc 100% niekompatybilny - no coz - sam bedzie wiedzial gdzie pojsc.

"Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski." (Mt 5:48)

Dla mnie najpiekniejsze w tym wezwaniu jest to, ze jest ono bardzo uniwersalne. Nie dotyczy jednej sfery, na przyklad seksualnosci. Tu nie chodzi o to aby nie popelniac pewnych czynow, ale aby serce czlowieka przemienialo sie na obraz Boga, a uczynki przyjda jako rezultat tej zmiany.