Cytuj:
I tu Kościół ma odwieczny problem - jak będąc konsekwentnym i nieugiętym (jednak słowo OPOKA do czegoś zobowiązuje) w swoich poglądach, być otwartym na ludzi, którym ma on przede wszystkim głosić Ewangelię : o tym że Bóg przyjmuje każdego nawróconego....
Gorzej gdy osoba potrzebująca nawrócenia (tak jak ja, czy ktokolwiek inny) przestanie się starać, bo np. rozwodząc się "nic nie będzie tracić", bo taka będzie rozwinięta nauka Kościoła
Mnie cała ta dyskusja oraz bardzo duża inspiracja ze strony kilku osób dość niestandardowo działających w polskim Kościele zmobilizowała, by coś z sobą zrobić w kierunku pogłębienia swojej wiary, bo czuję się mocniej nie tylko przez Boga ale i Kościół akceptowany i kochany taki, jaki jestem. Macie też to poczucie?
Bardzo fajnie podsumował to zresztą papież:
http://pl.radiovaticana.va/news/2014/10 ... pol-831841Cytuj:
Było to doświadczenie synodu, doświadczenie wspólnie przebytej drogi – tak Papież Franciszek podsumował wczoraj wieczorem synodalne obrady. Zaznaczył, że jak w każdej wędrówce, były chwile, kiedy szybko podążano do przodu i chciano jak najszybciej dotrzeć do celu, ale były też momenty znużenia, kiedy przychodziła ochota, by powiedzieć: „dosyć”. Obok chwil, które były źródłem pocieszenia i otuchy, były też momenty strapienia i napięć – przyznał Ojciec Święty.
Papież szczegółowo też wyliczył wszystkie pokusy, z którymi musieli się zmierzyć ojcowie synodalni w czasie tego posiedzenia.
„Pokusa wrogiej nieustępliwości, czyli trzymać się tego, co napisane (litery), i nie pozwalać Bogu, by nas zaskoczył, Jemu, który jest Bogiem niespodzianek – powiedział Papież. – Trzymać się prawa, pewników, tego, co znamy, a nie tego, czego mamy się jeszcze nauczyć i co mamy osiągnąć. W czasach Jezusa była to pokusa zelotów, skrupulantów, zapaleńców, a dziś tak zwanych tradycjonalistów, a także intelektualistów. Dalej pokusa «buonizmu» – zgubnej pobłażliwości, która w imię zwodniczego miłosierdzia pozostawia niezagojone i niewyleczone rany; zajmuje się objawami, a nie przyczynami. Jest to pokusa ludzi pobłażliwych, zalęknionych oraz tak zwanych progresistów i liberałów”.
Z kolei Papież wspomniał o pokusie przemienienia kamienia w chleb, aby przerwać post, który trwa zbyt długo, zbyt nam ciąży i doskwiera. Ale jest też pokusa przemiany chleba w kamień, by rzucić nim w grzeszników, słabych i chorych, czyli przemienić go brzemię nie do uniesienia.
„Dalej pokusa zejścia z krzyża, aby zadowolić ludzi, zamiast pozostać na nim, by wypełnić wolę Ojca; pokusa ulegania duchowi świata, zamiast oczyszczać go podporządkować Duchowi Bożemu – mówił Papież. – Dalej pokusa zaniedbywania depositum fidei – depozytu wiary, jakby się nie było jego stróżami, lecz właścicielami i panami. A z drugiej strony pokusa nie liczenia się z rzeczywistością, posługiwania się językiem bardzo skrupulatnym i gładkim, by mówiąc dużo niczego nie powiedzieć!”
Franciszek podkreślił, że te pokusy nie powinny nas lękać ani zniechęcać, bo sam Jezus był kuszony przez Belzebuba. Osobiście byłbym zmartwiony, gdyby nie było tych pokus i burzliwych dyskusji – powiedział Ojciec Święty. Dodał, że wszystko to trzeba było przeżywać w spokoju, ponieważ Synod odbywa się cum Petro et sub Petro – z Piotrem i pod Piotrem, a obecność Papieża jest rękojmią dla wszystkich. Franciszek przyznał, że to jego obowiązkiem jest zachowanie jedności Kościoła.
Odnosząc się do dokumentu końcowego, stwierdził, że wiernie oddaje on wypowiedzi i dyskusje na synodzie. Zostanie on przekazany episkopatom jako lineamenta do kolejnego synodu. Przed Kościołem otwiera się zatem rok duchowego rozeznania – powiedział Papież na zakończenie obrad synodalnych.
No to rozeznawajmy.
I myślę, że fajnie, gdybyśmy na tym forum też mieli doświadczenie "wspólnie przeżywanej drogi", nawet, jeśli znacząco się różnimy.
A ponadto uważam, że nauczanie Kościoła ulega rozwojowi i niezbędne jest odczytywanie depozytu wiary w kontekście czasów, w jakich przychodzi nam żyć - ten zaś zmienia się znacznie szybciej, niż kiedykolwiek w ludzkiej historii.
(żarcik)
