Cześć!
Jakiś czas temu, przypadkowo (choć podobno nie ma przypadków) natrafiłem na konferencję o. Szustaka nt. samotności nie z wyboru. Moim zdaniem każdy z nas, który walczy z odczuciami homoseksualnymi, nie poddaje się im, chce żyć zgodnie z nauką Pana Jezusa, powinien to obejrzeć, odnaleźć się w tej konferencji, dotknąć swego serca, umysłu i życia, ku pokrzepieniu własnego serca i duszy. Być może to będzie impuls, aby polepszyć relację z Panem? Aby inaczej spojrzeć na swoją sytuację?

Mnie osobiście konferencja dotknęła. Dała do myślenia. Mnogość refleksji rzuciły światło na poczucie samotności, pewnego rodzaju osamotnienia, niezrozumienia, wkurzenia na Pana Boga, podejścia do tego wszystkiego. Lubię do nich wracać, dlatego też postanowiłem się z Wami podzielić.

Jeśli mielibyście ochotę, zachęcam do pisania w komentarzu swoich refleksji

Część I: https://www.youtube.com/watch?v=IvpyRJhaeWs
Część II: https://www.youtube.com/watch?v=azM_1GBd0KA

Miłego oglądania i smakowania w Bożej miłości i miłosierdziu!

Witam

Obejrzałem wnikliwie filmiki dot. konferencji o. A. Szustaka. Po pierwsze jestem pod wrażeniem, że można w tak interesujący sposób zinterpretować zapisy zawarte w Biblii i dać odpowiedź na wiele trudnych pytań. Nie ukrywam, że od wielu lat zastanawiałem się jak to jest z tym homoseksualizmem, czemu on jest, jak z nim żyć. Podczas spowiedzi słyszałem wiele różnych sprzecznych ze sobą komentarzy np. "To Pan Bóg dał ten krzyż i tylko od niego będzie zależeć, czy go odbierze", a to cytat, iż "Człowiek sam jest sobie winien orientacji homoseksualnej bo Pan Bóg nikogo nie stwarza homoseksualistą, więc należy po prostu zainteresować się kobietami". Ponadto, w wielu dyskusjach i programach telewizyjnych (również z udziałem księży) pojawiały się zarzuty i argumenty, że osoby same (single) to sami są winni swojej sytuacji, są egoistyczni, nie chcą wchodzić w relacje z kobietami/ mężczyznami bo tak im wygodnie, bo nie chcą podjąć odpowiedzialności. Być może w niektórych przypadkach jest to prawda. Ale na pewno nie we wszystkich. Zawsze brakowało mi odniesienia do naszej sytuacji. I w końcu pojawiła się odpowiedź.
Ponadto, odnosząc się do samej treści konferencji zaczęło nurtować mnie pytanie czy homoseksualizm jest bo "w łonie matki byliśmy homoseksualistami", a może "to ludzie nas takimi uczynili" a może i jedno i drugie. W sumie nie ma to znaczenia, gdy chcemy przyjąć tę postawę proponowaną przez o. Szostaka o życiu tak, aby nasza samotność była wyborem.
Ponadto ojciec Szostak przedstawił opinię, iż taka kondycja bycia samemu jest wynikiem grzechów innych, a jeżeli tak, to czy i w jaki sposób można interpretować poniższy cytat z Biblii "Jezus przechodząc obok ujrzał pewnego człowieka, niewidomego od urodzenia. Uczniowie Jego zadali mu pytanie: 'Rabbi, kto zgrzeszył, że się urodził niewidomy - on czy jego rodzice?' Jezus odpowiedział: 'Ani on nie zgrzeszył, ani rodzice jego, ale stało się tak, aby się na nim objawiły sprawy Boże." Jan 9, 1-3. To pewnie jest tajemnica.
Ojciec Szostak zadał również ciekawe pytanie gdzie jest dusza kiedy śpimy. Szkoda że na nie nie odpowiedział bo to pytanie zadałem sobie kilka lat temu. Niemniej jednak cały ten wykład dla mnie był jak cukierek od Pana Boga.

Tomasz32, dziękuję za Twoje spostrzeżenia. Szczególnie za zdanie, że to pytanie "czemu?" nie ma znaczenia. Dużo myślałam o tej części Twojej wypowiedzi, że o. Adam sugeruje , że nasza kondycja to wynik grzechów innych. Myślę, że nie tyle grzechów, co raczej nieświadomego, i niespecjalnego zła, zaniedbania, które się wydarzyło(bo żeby mówić o grzechu trzeba mieć świadomość i wybrać zło).
A ten fragment z Jana był dla mnie wielkim prezentem. Dostałam go na lipcowych rekolekcjach i trzy dni z nim siedziałam. Pan Bóg dał mi dużo nadziei. Przestałam obwiniać siebie i rodziców, przyjęłam sytuację jaką jest. I trzymam się kurczowo ostatniej części tego Jezusowego zdania "stało się tak, aby się objawiły sprawy Boże". Nie wiem "po co?", ale głęboko wierzę, że Pan Bóg ma w tym jakiś cel.