Mam pytanie co o tym sądzicie:

https://www.m.pch24.pl/rzym--na-krzyzu- ... 864,i.html

Bardzo chce poznać waszą opinię na ten temat i nie chcę tutaj pisać nic żeby nie nakierować toku rozmowy.

'Krzysztof Ołdakowski SJ – Watykan

Ojciec Święty rozpoczął spotkanie od zaprezentowania kamizelki ratunkowej, którą dostał w darze. Podobną otrzymał wcześniej od grupy ratowników. Należała do dziewczynki, która utonęła w Morzu Śródziemnym. Przekazał ją następnie dwóm Podsekretarzom w Sekcji Migrantów i Uchodźców Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka mówiąc im: „Oto jest wasza misja!”. Ta druga kamizelka należy do nieznanego migranta, który zaginął w morzu, w lipcu tego roku. Franciszek postanowił umieścić kamizelkę ratunkową na krzyżu, aby przypominała o naglącym zadaniu ocalenia każdego ludzkiego życia, czyli o powinności moralnej, która jednoczy wierzących i niewierzących."

https://www.vaticannews.va/pl/papiez/ne ... esbos.html"

Mój komentarz:
Katolikom, chrzescijanom krzyż spowszedniał, przechodzimy obok Człowieka-Boga zawieszonego na krzyżu, umęczonego, cierpiącego i nie mamy żadnych uczuć, emocji z tym zwiazanych. Ot, taka figura, którą widzimy odkąd sięgamy pamięcią.
Najwidoczniej potrzeba nam głębokiego przebudzenia, wstrząsu.

Czyż to nie właśnie w migrantach, ludziach chorych, odrzuconych (często odrzucających) nie powinniśmy wypatrywać Chrystusa?

Papież Franciszek jak już chciał w jakiś sposób uczcić pamięć dziewczynki która, utonęła i wielu innych migrantów, to mógł tą kamizelkę złożyć pod krzyżem jako symbol pamięci wszystkich ofiar, które nie przeżyły przeprawy przez morze.
Trzeba nam naprawdę się nawrócić i to od samego papieża po zwykłych wyznawców Chrystusa. Jezus kiedy żył na ziemi, a usługiwali mu Aniołowie czynili to zawsze w pokorze i szacunku do swojego Pana i Boga. Człowiek zaś w tamtych i dzisiejszych czasach chce widzieć Pana i Boga jako swojego sługę i tak nam księża mówią na kazaniach/homiliach. Chrystus przyszedł aby, służyć, a nie żeby Mu służono. Jakoś zapominają, że ten sam Chrystus zmartwychwstał, zbawił każdego człowieka, pokonał śmierć i szatana i jest Królem i Panem. Co może sługa? - może słuchać swojego pana i nic poza tym. Co może Król i Pan? - wszystko. Jest bardzo dobry czas, żeby się nawrócić i zmienić swoje postępowanie.
Dla mnie zbezczeszczenia krzyża dokonał też inny ksiądz wieszając baranie truchło na krzyżu twierdząc, że to rodzaj sztuki. gdzie wiara i szacunek do swojego Boga? https://www.pch24.pl/niemcy--krwawe-tru ... 641,i.html
Czy zwróciliście uwagę jaki krzyż ma obecny papież na białej sutannie?

Polecam też do posłuchania https://www.youtube.com/watch?v=iyvme47ksZ0

Tak Beryl masz rację, musimy się nawracać, święte słowa
W tym temacie, nawrócenia polecam konferencję "O trzymaniu z Kościołem"

https://www.youtube.com/watch?v=d_jvRua ... jreload=10

A co zaleciłbyś Franciszkowi w temacie nawrócenia, jakie zalecenia masz, jakie korekty jego nauki, co ma zmienić?
Myslisz, że Franciszek nie ma Ducha Sw i prowadzi KK na manowce?

Każdy, bez wyjątku człowiek potrzebuje nawrócenia, papież również to oczywiste. Źle się dzieje kiedy własne nawrócenie nie zaczynamy od siebie, ale od wskazywania innych. Tyle mamy do powiedzenia o innych, o sobie niewiele. Wg własnego mniemania to my mamy racje, nam się należy …itd. Kamizelka ratunkowa i krzyż to tragiczny w swej wymowie symbol współczesnych nam czasów. To podwójne ukrzyżowanie Miłości Boga i miłości bliźniego. To nasz egoizm współcześnie zwany kreatywnością, zaradnością, przedsiębiorczością… czyni nas ślepymi, głuchymi i nieczułymi na potrzeby drugiego człowieka. W imię własnej wygody przekreślamy marzenia i pragnienia innych o lepszym życiu, o kromce codziennego chleba. Ich droga ku lepszemu światu kończy się niejednokrotnie tragicznie na oczach całego świata w wodach oceanu, bo nie ma dla nich miejsca w naszych sercach. Współczesny człowiek krzyżuje Boga i bliźniego by samemu być bogiem. Tym czasem miłość samego siebie czyni z człowieka żałosną karykaturę człowieka odartego z wrażliwości, pozbawionego elementarnych ludzkich uczuć, niezdolnego do prawdziwej bezinteresownej miłości. To obojętność krzyżuje naszych braci z za oceanu, a przekonanych o słuszności własnego postępowania prowadzi do zguby „Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom! Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; ….„Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili”. I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego” To słowa Jezusa. Kamizelka ratunkowa i krzyż to niemy, ale bardzo głośny krzyk, wołanie o opamiętanie skierowane do każdego bez wyjątku. To pytanie o to jak ja w swoim życiu realizuję przykazanie miłości Boga i bliźniego. Czy na Bożą miłość której codziennie doświadczam odpowiadam miłością bliźniego?
Oby nikt z nas nigdy nie usłyszał słów „Idźcie precz ode Mnie, przeklęci..”

Z biegiem czasu retoryka uległa przekształceniu, zamieniając uchodźców w imigrantów ekonomicznych. Oczywiście zgodzę się, że powinniśmy upatrywać we wszystkich ludziach Chrystusa, co więcej może to znaczyć? Porządek miłości, którym winniśmy się kierować nie oznacza ślepego współodczuwania, które niejednokrotnie bywa kreacją. Złożoność tego problemu w żadnym wypadku nie powinna zostać sprowadzona do określania innego człowieka jako "żałosnej kreatury pozbawionej wrażliwości, elementarnych ludzkich uczuć czy niezdolnego do prawdziwej bezinteresownej miłości".

Czy nie są to słowa, niejednokrotnie mające zamykać usta pod groźbą wykluczenia i dehumanizacji?

Czy ktokolwiek używający podobnych argumentów zastanawiał się choćby przez chwilę jaka jest przyczyna takiego stanu rzeczy? Czy istnieje możliwość przyjęcia na tereny Europy wszystkich imigrantów ekonomicznych wyrażających taką wolę? Jakie są prognozy liczby migrantów przybywających z Afryki na najbliższe lata? I w końcu jak będzie to wpływać na zmiany społeczne? W pominięciu retoryki mającej na celu pozbawienie określonych przymiotów (przy nawet najmniejszych niezgodnościach czy wyrażeniu wątpliwości), będziemy w stanie racjonalnie rozważyć inne, niejednokrotnie lepsze rozwiązania.

Czym innym jest dostrzeganie w drugim człowieku Chrystusa, a czym innym racjonalne podejście do tematu pomocy. Zapewne - wielu z migrujących posiada czysto ekonomiczne pobudki. Wielu jednak nie. Europa na pewno nie jest w stanie przyjąć wszystkich. Bezmyślne otwarcie granic nie doprowadzi do niczego dobrego. Z pewnością niejednokrotnie pomagając możemy zostać uznani za naiwnych, nasze dobre intencje mogą zostać cynicznie przez kogoś wykorzystane. Mądra pomoc nigdy nie jest ślepa i krótkoterminowa.

Czyż jednak nie zakrawa na skandal fakt że dziś, u progu 2020 roku na świecie ludzie umierają z głodu?! Umierają na "banalne", łatwe i tanie do uleczenia choroby?! W XXI wieku gdzie jesteśmy w stanie dotrzeć w 24 godziny do najodleglejszego zakamarka ziemi, wykonać telefon na dowolny kontynent?

Jak pomóc? Na prawdę nie wiem. Cieszę się (choć "gorzka" ta radość) że to nie ja bezpośrednio muszę podejmować te decyzję - bo widzę jak bardzo złożone są problemy. Oby się jednak nie okazało że gdzieś na łodzi między sprytnymi młodymi mężczyznami chcącymi skorzystać z "lepszego" świata nie siedział pochylony uciekający przed wojną Chrystus...

Jak pomóc? Na prawdę nie wiem. Cieszę się (choć "gorzka" ta radość) że to nie ja bezpośrednio muszę podejmować te decyzję - bo widzę jak bardzo złożone są problemy. To niestety typowa i dość powszechna postawa wśród chrześcijan z która się całkowicie nie zgadzam. Miłość bliźniego do której jesteśmy zobowiązani to nie słowa współczucia czy żalu to muszą być konkretne czyny na miarę możliwości każdego z nas. Bóg nie oczekuje od nas niczego więcej. Miłość bliźniego to miłość bezwarunkowa na wzór tej Miłości którą zostaliśmy obdarowani. Głodnych nakarmić, spragnionych napoić… to jasne i jednoznaczne wytyczne. Nie mam ocenić kto jest rzeczywiście głodny a kto głodnego udaje. Jak pomóc? Tak jak potrafisz- materialnie, modlitwą, dobrym słowem, szczerym uśmiechem… a może rezygnacją z lepszego telefonu, laptopa… by choć raz w roku parę groszy przekazać biedniejszym. Dziesiątki fundacji oczekują wsparcia, być może Twoje i moje przysłowiowe dwa grosze ocalą choć jedno istnienie. Gest Piłata- umycie rąk tak powszechnie praktykowane, bo sytuacja złożona, skomplikowana… to niestety wyrok skazujący! Szkoda, że ci co tak niedawno, kilka wieków temu, byli uciekinierami - szukali pomocy i chleba poza granicami własnego kraju dziś o tym zapominają.

Całkowicie się z Tobą zgadzam. Staram się pomagać w skali mikro - osobom które widzę w swoim otoczeniu, albo wspierając różne organizacje. I pewnie do tego właśnie większość z nas jest wezwana.
Pisząc o tym że nie chciałbym podejmować decyzji miałem na myśli problem migrantów - sposoby regulacji ruchy granicznego, czy i jak przyjmować nowych obywateli - jak systemowo pomóc tym ludziom? Cieszę się że nie jestem politykiem. Powiem szczerze że na prawdę nie wiem jakie rozwiązanie jest dobre. A skala i konsekwencje zjawiska są za duże żeby pozwolić sobie na spontaniczne, nieskoordynowane działania.

Czasem odnoszę wrażenie, że zapominamy o jednej szczególnej prawdzie – nie żyjemy jeszcze w raju, a w czasach ostatecznych.

Najmocniej przepraszam, ale najwidoczniej przesadnie sentymentalne podejście niektórych przysłania problemy, które w gruncie rzeczy wybiegają poza ograniczoną wyobraźnię jednostek czy pojęcie o otaczającym świecie, również w odniesieniu do znanych nam dziejów. Oczywiście możemy traktować pewne sprawy zero – jedynkowo, niemniej w oparciu o posiadaną wiedzę oraz docierające informacje, jest to co najmniej nierozważne podejście.

Konkretne czyny podejmowane w sposób przemyślany bywają znacznie skuteczniejsze od bezmyślnego poddawania się oceną innych – w pominięciu naładowanych emocjami aluzji czy bliżej nieokreślonych oskarżeń. Domyślam się jednak, że w każdym zachowaniu jest pewna metoda, w tym przypadku brak przytoczenia możliwych konsekwencji przy jednoczesnym odmówieniu wrażliwości, ma wywierać niejako pozytywny wpływ i modelować określone zachowania. Czy ktokolwiek z tutaj obecnych chciałby pozostać wystawiony na osąd jednego z moich przedmówców? Odpowiedź w tym wypadku jest jednoznaczna. To przeciwskuteczne w krzewieniu postawy solidarnościowej, a czasem bywa zwykłym przekłamaniem w oderwaniu od naszego życia, kiedy udając wielkich społeczników, zapominamy o najbliższej rzeczywistości.

No cóż. Niektórzy „po swojemu” próbują pisać historię na nowo, inni próbują zmieniać Ewangelię, przykazania Boże, katechizm… Nic nowego- Jezus przestrzegał: …Strzeżcie się uczonych w Piśmie… Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, … i miał racje.