Ja też kiedyś byłam skrupulantką, w jakimś stopniu nadal jestem.
Z robienia szczegółowej listy grzechów przed Spowiedzią przeszłam do krótkiej refleksji , a przed samą Spowiedzią proszę Ducha Świętego o pomoc, o dobrą spowiedź. I jeśli się tak zdarzy, że jakiś grzech zapomnę wyznać to wtedy już nie moja wina tylko Ducha Świętego
W Spowiedzi najbardziej chodzi o prawdziwy żal i uczciwą chęć poprawy. Jezus już przecież zna Twoje grzechy, więc jak coś zapomnisz to nic się nie stanie.
Tak sobie myślę, że wielokrotne wyznawanie już dawno odpuszczonego grzechu smuci Jezusa, bo to trochę tak jakbyś nie wierzył, że On Ci już za pierwszym razem odpuścił. Oczywiście Jezus Cię zna i wie , że będąc skrupulantem masz takie ciągoty, ale jestem pewna, że zaprasza Cię do większej wolności i większego zaufania Jego Miłosierdziu.
A ten człowiek, który Ci ciągle wypomina dawne upadki.... Z tym by trzeba coś zrobić. Ja chyba bym nie chciała się z taką osobą spotykać.
Mi bardzo pomógł mój nieżyjący już kierownik duchowy. Raz w czasie Spowiedzi kazał mi wyliczyć te dobre czyny jakie wykonałam ostatnio. On mnie nauczył patrzeć na siebie z miłością, doceniać to , że mimo mojej grzeszności jestem też zdolna do czynienia dobra i że mogę się tym ucieszyć.